Van corona naar een pinkstermoment Van corona naar een pinkstermoment
Van corona naar een pinkstermoment
Een meditatie schrijven kostte mij dit keer veel moeite. Aanvankelijk wilde ik een verband leggen tussen de vertrouwde Bijbelverhalen en de hedendaagse werkelijkheid. Die werkelijkheid wordt steeds ingewikkelder. Het verband tussen de schepping en het nu kon ik wel bedenken. God schiep de hemel en de aarde met alles wat daar op en in is. En wij kregen heerschappij over de vissen, de vogels, het vee en over alles wat over de aarde rondkruipt (Genesis 1: 26-31).
Dat is nogal een verantwoordelijkheid. Nu zouden we nee zeggen. God, doe het zelf maar.

Ik ben een groot  bewonderaar van de schepping. Voor mij is de schepping een belangrijke pijler van mijn geloof. De zon, de sterren, het licht, de getijden, het weer, de planten, de vissen, de dieren, de micro organismen. Niet alleen omdat ze er zijn, maar ook omdat we er gebruik van kunnen en mogen maken. De mens is volgens het verhaal het laatste onderdeel van de schepping. Met veel intellect en met een speciale taak. We weten nu dat de hele schepping één groot systeem is. Tot nu toe worden onze fouten en onzorgvuldigheden weggepoetst. Dat zit heel knap in de schepping ingebouwd. Maar we weten al lang dat onze invloed op het systeem te lang duurt, en te groot wordt. We zijn de aarde aan het uitputten en vergiftigen.
Wat kunnen wij? Alleen is maar alleen. En toen was er de kerkdienst van 23 augustus. De opmerking van de predikant; dat het bewonderen van de schepping eigenlijk zo op afstand van God is. Niet alleen van God, maar van iedereen, inclusief jezelf.  Eigenlijk hoop ik op een ’pinkstergebeurtenis’. Dat we elkaar verstaan en de problemen samen aanpakken. Te beginnen met dat virus. Met de Heer die onze herder is (Joh. 10: 11-15). Dat beeld van God is heel veel meer dan de God die de schepping bedacht en gemaakt heeft. De God die van je houdt, en die je helpt.

Met elkaar kunnen we het virus aan. De besmettingen in toom houden totdat er een goed vaccin is. Met de wetmatige kennis van natuurkunde, scheikunde en biologie in onze achterzak kunnen we veel doorzien. Maar als het gaat om menselijk handelen is dat veel moeilijker.  Psychologie, economie en theologie zijn in tegenstelling tot natuurkunde, scheikunde en biologie nauwelijks wetmatig. Lezen we de Bijbel dan wordt - hoe verder je leest - er steeds meer beroep gedaan op je geloof. Waar haal je je houvast vandaan? De wonderen bijvoorbeeld, of de genezingen door Jezus, geloof je ze?

God is geen goochelaar met geheimen en truckjes. We mogen het weten. Het horen, zien en begrijpen is aan ons. God doet een beroep op ons. We zijn nodig. We moeten aan de slag. Daarom heeft hij de mens geschapen. Notabene als zijn evenbeeld. Dat is niet niks. Hoe maken we dat waar? Om een moderne term te gebruiken, het gaat om onze mindset. Anders gezegd; de denkstijl of geesteshouding. Ik hoop dat er ontwikkeling in zit; in onze mindset. Voor mij was de preek van 23 augustus een belangrijk leermoment. En daar had ik de gezangen en gebeden uit de dienst bij nodig. Vertaal het maar in meditatie of gebed. En nu hoop ik op het ‘pinkstermoment’. Het moment dat we elkaar verstaan en begrijpen, dat we de neuzen in dezelfde richting draaien.

Adrie Both 

De dienst van 23 augustus (nog eens) meemaken? Ga dan naar de website van de Goede Herderkerk of naar www.kerkdienstgemist.nl / Gereformeerde kerk Valkenburg ZH
terug